Wie ben ik?
Ik ben Marlon Hulshorst, trainer en coach voor leidinggevenden die te maken krijgen met verlies en rouw in hun team.
Als leidinggevende heb ik ervaren hoe moeilijk het is om een medewerker te begeleiden als deze na een verlies weer aan het werk gaat. Wat zeg ik wel, wat doe ik niet? Wat mag ik verwachten, hoe zie ik of het wel of niet goed gaat, wat betekent dit voor de rest van het team en hoe haal ik toch de resultaten die verwacht worden, wat is mijn rol en wat is de rol van HR of de Arbo?
Allemaal vragen waar ik niet goed het antwoord op wist maar waar ook anderen me te vaak niet bij konden helpen. En datzelfde zag ik ook bij de leidinggevende van mijn man toen hij chronisch ziek bleek te zijn. Niet weten hoe daar mee om te gaan en dus het gesprek maar vermijden.
Ik koos ervoor om naast mijn werk als leidinggevende als zelfstandig rouwcoach te gaan werken. En dáár kwam voor mij alles samen: mijn eigen ervaringen als werknemer, als leidinggevende en de wetenschap dat ik juist op moeilijke momenten het verschil kan maken voor mensen.
Met of na kanker weer aan het werk
Ik merkte hoe moeilijk het was voor mensen om na een ziekte balans te vinden tussen gezondheid en het werk. Voor henzelf, voor hun collega's en voor de leidinggevende. En met name waar het mensen betreft die kanker krijgen. Terwijl gelukkig inmiddels heel veel mensen herstellen van kanker, is er heel weinig aandacht voor hun terugkeer naar werk.
De lichamelijke, emotionele en mentale impact die de ziekte en behandelingen heeft op de persoon zelf, het werk en het team.
Iedereen is zoekende naar wat kan, wat mag, wat past.
Leidinggeven in dit soort moeilijke momenten, vanaf diagnose tot volledige terugkeer. Terwijl een goede begeleiding kan voorkomen dat iemand langer thuis blijft dan nodig is.
Sinds die tijd zet ik mijn kennis en ervaring in om leidinggevenden te leren hoe zij er kunnen zijn voor hun medewerkers als deze na een verlies, en dan specifiek na kanker, terugkomen op het werk. Dat ze weten wat ze kunnen zeggen en doen op een manier die ook bij hen past. Als mens én als leidinggevende.
En mocht je de begeleiding van je medewerker toch (tijdelijk) willen uitbesteden, dan denk ik graag met je mee wat ik hierin voor jou en je medewerker kan betekenen.
Mijn visie
Ik vind dat er veel te weinig aandacht is voor wat het voor leidinggevenden betekent als een medewerker na een verlies weer terug aan het werk gaat. Leidinggevenden komen knel te zitten tussen menselijkheid richting medewerker en collega's aan de ene kant en professionaliteit en doelstellingen, targets en KPI's halen aan de andere kant. Er mag meer aandacht voor komen voor die positie van leidinggevenden zodat ze in dit soort moeilijke momenten het vertrouwen hebben dat ze weten wat ze kunnen zeggen en doen.
Mijn kracht?
Mijn eigen ervaringen als werknemer en leidinggevende en mijn praktische, empathische en professionele aanpak.
Nu ik er zo op terug kijk is de rode draad in de dingen die ik doe en die mij maken wie ik ben wel dat ik van het praktische en snel toepasbare ben maar ook de ruimte wil om zelf dingen uit te proberen. Open staan voor tips maar vooral kijken en ervaren wat bij míj past!
Als je me zou kennen zou je weten dat:
- ik snel ben uitgekeken op de inrichting van mijn huis en alle bouwprogramma's op HGTV kijk .
- Ik koken leuk vind maar dan vooral als ik er tijd voor heb, het niet te moeilijk is en het op míjn manier mag.
- Ik van fotograferen hou maar er weinig verstand van heb en helemaal niet wil verzanden in allerlei technische zaken. Ik wil geen cursussen volgen maar vooral praktisch aan de slag met korte en snelle tips en dan verder zelf wat uitproberen. Ik maak op vakantie echt belachelijk veel foto's juist door het uitproberen. De ene foto lukt wat beter dan de andere maar ik heb toch al wat mooie (dikke, want 84 pagina's!) fotoboeken van vakanties kunnen maken.
- Ik altijd heb geroepen dat ik na mijn pensioen vrijwilligerswerk ging doen in het ziekenhuis waar ik ooit mijn werkcarrière ben gestart en dan het liefst met de koffiekar rond wilde gaan. Ik ben nog lang niet met pensioen en koffie schenken gebeurt sinds corona niet meer maar ik ben sinds een half jaar wel vrijwilliger bij het Maxima Oncologisch Centrum in Veldhoven. En daar zet ik juist koffie of thee in om een praatje aan te knopen met de patiënten die daar voor controle of behandeling komen. Dus daarmee heb ik toch gerealiseerd wat ik al jaren roep...
En verder ben ik:
- eigenwijs
- een workaholic
- perfectionistisch
- en een beetje een controlfreak